Gran Torino filmini gorunce daha iyi anladim berber dukkanlarinin onemini... Filmin en carpici sahnesi, kucuk Mong'un, savas kahramani Clint ve senelerdir onun berberligini yapan Italyan'dan aldigi 3 dakikalik sosyallesme taktikleri, filmin en iyi sahnesi idi...
Cekingen insanlar , her toplumda yalniz kalir... Ama Amerikanin ortasi gibi, kulturel farkliliklarin kumelesmeye yol actigi , irkin, rengin, milliyetciligin hala insan haklarina galip geldigi bolgelerde , kabugunu kirip, dost edinmek daha da zor, hele ki farkli bir irk mensubu iseniz....
Gran Torino agir tempolu, mesaj veren, iyi insan- kotu insan ayrimina odakli , vasat bir film...Bir nevi modern western.. Silahlarin Amerikalilari hayatindaki yerini kaniksanmisligi ise carpici.. Clint Eastwood ondan bekleneni ortaya koymus, filmi sirtlamis....
Berber dukkaninda gecen 3 dakikalik sahne ise filmin en iyi oyunculugunun oldugu sahne...
Yillarca gittigi berberi degistirmeyen, tasinsa da semt ardina semt gecip, ayda bir kez alisik oldugu berberine giden, berber dukkaninda mac, araba, ekonomi tartisan insanlarin aslinda bos bir is yapmadiklarini, berber koltugunun bile kucukler icin ogretici oldugunu cok iyi vurguluyor.
Iyi seyirler:)
Sevgiler
Inci