Cuma, Şubat 26, 2010

Er-k-ek Etimolojik incelenmesi

Erk er Türkçe ve Moğolca erke , güç .
Türkçeye geçerken sondaki e sesini düşürmüştür.
Moğolcadaki erke'nin kökeni olarak sankritçedeki urk ( güç ) kabul edilebilir.
Erkek eski Türkçe ile Moğolca'dan günümüze ulaşan bir sözcük.
Kök anlamı ile erk'i olan , güçlü anlamını veriyor.
Sümerlerden ur (erkek) gene Türkçe ir sözcükleri ve Yunanca'dan ar = arete(erdem) ar kökü ile bağlantılı olarak incelenebiliyor.
Türkçe'deki ek / ak eki ile türetildiğini söyleyebiliriz. Ür-k-ek, kor-k-ak sözcüklerinde olduğu gibi, er sahibi, erkli,er-k-ek olarak ulaşmıştır günümüze...
Bu kökten gelen en önemli sözcükler şüphesiz, er-mek (olgunlasmak), erdem, eren, vbgdir.
Latin dilinde erdemin karşılığı ise vir(erkek) tus olarak geçer ki diller arası anlamsal bağlantıda erkek=erdem olarak düşünülebilir.
Sanskirit'cede ki virah sözcüğü ile Latince'de ki virtus sözcüğü, Farsca'da ki vertu, İsponyolca'da ki virtud, İtalyanca'davki virtu sözcükleri erdem anlamındadır.
Sevgiler